1.Wieczny życia krąg

From the day we arrive on the planet

And blinking, step into the sun

There's more to be seen than can ever be seen

More to do than can ever be done

Some say eat or be eaten

Some say live and let live

But all are agreed as they join the stampede

You should never take more than you give

In the Circle of Life

It's the wheel of fortune

It's the leap of faith

It's the band of hope

Till we find our place

On the path unwinding

In the Circle, the Circle of Life

Some of us fall by the wayside

And some of us soar to the stars

And some of us sail through our troubles

And some have to live with the scars

There's far too much to take in here

More to find than can ever be found

But the sun rolling high

Through the sapphire sky

Keeps the great and small on the endless round

On the path unwinding

In the Circle, the Circle of Life.*

Wschodzące słońce opromieniało tłum zwierząt śpieszących w jednym kierunku - w stronę Lwiej Skały. Każda antylopa, każda zebra, a nawet każda najmniejsza surykatka chciały zobaczyć nową dziedziczkę  lwiego tronu. Wreszcie byli u celu. Stanęli nieruchomo i czekali. Młode zwierzęta od czasu do czasu przebierały niecierpliwie łapką lub kopytkiem. Wreszcie na czubku majestatycznej skały pojawił się stary pawian o imieniu Rafiki trzymający w rękach małą kremową kuleczkę. Za nim szedł Kovu z Kiarą, a jeszcze za nimi podążali Simba i Nala. Potem pawian podniósł do góry lwiątko. Wszystkie zwierzęta oszalały z radości - muczały, piszczały, trąbiły... Nagle z nieba padł jasny promień oświetlający kuleczkę, a w świetlistym obłoku ukazali się szczęśliwi pradziadkowie - Mufasa z Sarabi, a tuż obok nich stał jakiś obcy lew i również się uśmiechał. Niestety nikt go nie zauważył.

***

- Nadal nie mogę uwierzyć, że jestem ojcem - szepnął Kovu po skończonej prezentacji. - Jestem taaaki szczęśliwy!

- Ja też -  westchnęła Kiara, myjąc delikatnie lwiątko.

- A jak zamierzacie ją nazwać? -  spytała Nala, wchodząc do groty.

- Hmm... Jest taka podobna do ciebie, mamo, tylko oczy ma po Kovu... Może Nala? Albo Nela?

- Nie, wszyscy by się potem mylili, o kogo chodzi.

- No to... - Zastanowił się Kovu. - Uzuri? Jest najpiękniejszą lwiczką, jaką widziałem, więc imię bardzo by do niej pasowało.

- Nie, wymyślmy coś oryginalniejszego, tak nazywa się co piąta lwica. - Simba także przyłączył się do nazywania wnuczki.

- O, wiem! - Ucieszyła się Nala, jakby właśnie wygrała główną nagrodę w teleturnieju. - Nazwijmy ją Uri!

- Świetnie! - zawołali jednomyślnie młodzi rodzice.

Maleńka popatrzyła uważnie na matkę i ojca zielonymi oczkami, a potem uśmiechnęła się. Widocznie także jej przypadło do gustu imię.

Vitani urodziła w tym czasie co Kiara, tyle że chłopca. Lwiątko miało jasną sierść, ciemną grzywkę i śmieszne pędzelki na końcu uszu, takie same jak u jego ojca. Ona i Tai byli bardzo szczęśliwi i nazwali synka Tabris.

Cała sawanna świętowała radosne wydarzenia.

***

Czy na pewno cała? No, prawie. Pewien czarnogrzywy lew z blizną na oku obserwujący z tyłu prezentację Uri nie miał zbyt pogodnego nastroju. Po głowie snuł już mu się pewien plan...

* Elton John "Circle of  Life"

-------------

Blog przeniesiony z http://krol-lew-dalsze-losy.blog.onet.pl/